سرتیتر صفحه جدید
چند نکته در باره قوای جنسی
ویتامینE،ویتامینی
است که در اکثر اعضای بدن بخصوص پوست و قلب و عروق اثرات مفید زیادی دارد و بخصوص اثرات بسیار مفید آن در باروری
و رشد اسپرم ها و تنظیم
هورمونهای جنسی و به طبع آن تقویت جنسی
مفید است و مصرف
روزانه
و یا یک روز درمیان آن در هر دو جنس مونث ومذکر توصیه شده است.هم بخاطر اثرات جوان کنندگی و
شاداب کنندگی پوست و هم سلامت قلب و نگه داشتن سطح تمایلات جنسی درحالت نرمال و جلوگیری از کاهش میل جنسی.
آنقدرخسته
هستیدکه حال وحوصله انجام دادن هیچ کاری،حتی رابطه زناشویی را هم نداشته باشید حتما
پای یک مساله تغذیه‌ای در میان است.تعجب نکنیدچون دکتر مارتا موریس،پژوهشگر دانشگاه تافت می‌گوید که غذاهای مختلف هم می‌توانند
روی احساسات جنسی ما تاثیر بگذارند.
1.تغذیه
اگرسطح فولات خون شماپایین باشد به طورحتم انرژی وتمایل
شما هم به برقراری
رابطه
زناشویی کمترخواهد بود.تحقیقات جهانی نشان می‌دهندکه خانم‌ها به طورمعمول به اندازه کافی
ویتامین‌های گروهBرا دریافت نمی‌کنند و این مساله می‌تواند درکاهش میل جنسی آنها موثرباشد.به علاوه،کمبود آهن هم می‌تواند باعث بدخلق شدن خانم‌ها وپایین آمدن میل جنسی‌شان شود.بنابراین شمامیتوان یدبا مصرف
به اندازه غذاهای حاوی آهن و فولات مانند اسفناج،عدس،انواع گوشت‌ها وحبوبات،همیشه میل جنسی خود را زنده نگه دارید.با این حساب،می‌بینیدکه
گاهی اوقات یک مساله ساده و پیش پا افتاده می‌توانددرکاهش یاافزایش میل جنسی شمابسیارموثر باشدوزندگی زناشوییتان را به شدت تحت
تاثیرخودقرار بدهد.اگر میخواهید عوامل تاثیرگذار دیگر در رابطه با زندگی زناشوییتان راهم بشناسید. به شما پیشنهاد می‌کنیم که نگاهی به
این مقاله و 7 توصیه‌اش بیندازید.
2.ماساژ
بیشتر افراد شاغل پس از برگشتن از محل کار خود، آن قدر از کار و ترافیک
راه و استرس ناشی از آنها
خسته هستند که ترجیح می‌دهند به جای داشتن یک رابطه زناشویی لذت‌بخش، بدون خوردن شام بخوابند تا این‌طوری از دست خستگی روزانه‌شان خلاص شوند.اما نظر
روان‌شناسان و متخصصان سلامت جنسی چیز دیگری است.آنها معتقدند که خانم یا آقا می‌توانند با ماساژ دادن شانه
و گردن همسر خود، هم
خستگی کار واسترس روزانه را از او دور کنند و هم با تماس پوستی که از این طریق ایجاد می‌کنند، او را برای برقراری یک
رابطه زناشویی خوب، آماده
سازند. راستی! یادتان باشد که تنها 10 دقیقه ماساژ دادن برای آمادگی پیش از رابطه زناشویی، کافی است.
3.ورزش
تحقیقات نشان داده‌اند که هرچقدر خانم‌ها اندام متناسب‌تری داشته باشند،
تمایلشان
به
داشتن رابطه زناشویی و رضایت پس از برقراری رابطه‌شان هم بیشتر می‌شود. دکتر جودیس گربر، استاد
روانشناسی دانشکده پزشکی ورمونت تحقیقی رادراین زمینه انجام داده ومیگوید:(بیشتر خانم‌های 45 تا 55 ساله‌ای که از رابطه زناشویی خود رضایت
دارند، اندامشان متناسب است واز چاقی یا لاغری مفرط رنج نمی‌برند) . شاید بعضی‌ها فکر کنند که ورزش کردن قبل از
ساعت خواب
می‌تواند
باعث به هم خوردن نظم و زمان خواب آنها شود. در صورتی‌که نظر دکتر ژانت هاید، روان‌شناس چیز
دیگری است.اومی‌گوید: «35 تا 40 دقیقه ورزش کردن با شدت متوسط،درست
قبل از خوابیدن،جریان خون را در بدن شما منظم‌تروکارکرد سیستم عصبی‌تان
را هم بهتر می‌کند.با منظم شدن جریان خون و بهتر شدن کارکرد سیستم عصبی هم تمایل شما به داشتن یک رابطه زناشویی لذت‌بخش پیش از
خوابیدن دوچندان می‌شود».
4.برانگیختگی
خیلی ها فکرمی‌کنندکه باید برای شروع رابطه زناشویی ورسیدن به اوج لذت،حتما2تا
3ساعت معاشقه پیش از رابطه داشته باشند و به همین خاطر هر وقت که زمان زیادی ندارند، به‌‌رغم تمایلشان
از خیر برقراری رابطه با همسرخود می‌گذرند.اما پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا می‌گویندکه تنها7تا 13دقیقه
معاشقه پیش ازرابطه زناشویی برای برانگیختن تمایل جنسی خودفردوهمسرش کافی است وشما
نباید با فکر طولانی و خسته‌کننده بودن رابطه، به طور کلی آن را کنار بگذارید!
5.عصبانیت
هرگز با عصبانیت یا ناراحتی به رختخواب نروید! عصبانیت یا ناراحتی می‌تواند باعث به هم خوردن خلق وخوی
همسر شما هم بشود و به این ترتیب ممکن است شما نتوانید رابطه زناشویی خوبی را برقرار کنید یا حداقل اینکه هیچ
کدامتان
از
رابطه‌ای که دارید، لذت نبرید. بنابراین بهتر است که قبل از خوابیدن در مورد موضوعی که باعث عصبانیت
یا ناراحتی شما شده با همسرتان صحبت کنید تا زندگی زناشوییتان تحت تاثیر آن قرار نگیرد.
6.شناخت
یکی از مهم‌ترین مسائلی که ممکن است باعث کاهش تمایل جنسی شما یا
همسرتان
بشود،
نداشتن شناخت کافی در مورد تمایلات جنسی طرف مقابل است. بنابراین بد نیست که شما هر چند وقت یک‌بار
در مورد تمایلات جنسی خود با همسرتان صحبت کنید و اگر مشکلی در رابطه زناشوییتان وجود دارد، حتما
همسرتان را
از
آن مطلع کنید تا این مشکلات کوچک،روز به روز بزرگ‌تر نشوند و شما را نسبت به هم سرد و دلزده نکنند.
7.بوهای مختلف
شاید برایتان جالب باشد اگر بشنوید که رایحه‌های مختلف هم می‌توانند درکاهش
یا افزایش میل جنسی شما
یا همسرتان تاثیرگذار باشند!مثلا تحقیقات جدید نشان داده‌اند که بوی خیار،شیرین‌بیان وپودر بچه می‌تواند تا 13درصد و
بوی اسطوخدوس و پای کدو
حلوایی تا 11 درصد سطح خون واژینال را درخانم‌ها بالا ببردوباعث افزایش تمایل جنسی آنها بشود.بنابراین شمامی‌توانیدمقداری پای کدو حلوایی را به‌عنوان
دسر بعد از شام میل کنید یا مقداری خیار حلقه‌‌شده را کنار تخت‌تان قرار بدهید.
بیماری
پیرونی اولین بار توسط دانشمندی به نام فالوپیوس در سال 1561 میلادی گزارش شد ولی در سال 1743 توسط جراح مشهور
فرانسوی،
پیرونی،
کامل‌تر بیان شد و بیماران مرد با مشکل انحنای آلت به این عنوان معرفی شدند.... بین20 تا 40 درصد مردان مبتلا
به بیماری پیرونی
دچار
اختلال در نعوظ می‌شوند و 70 درصد مبتلایان اختلالات قابل توجه روانی از خود نشان می‌دهند. اخیرا
میزان شیوع بیماری پیرونی افزایش یافته است که می‌تواند به علت مصرف داروهای ایجادکننده نعوظ باشد. به طور کلی،
بسیاری
از
بیماران از پذیرش درمان اجتناب می‌کنند. در مطالعات اخیر، شیوع بیماری پیرونی در مردان زیر 40 سال
2/8 درصد گزارش شده است.
بیماری
پیرونی
یکی
از مشکلات بالینی است که مردان میانسال و مسن را مبتلا می‌کند. این افراد معمولا از درد، تغییر
شکل آلت هنگام نعوظ و کوتاهی طول آن شکایت دارند.
معمولا
سن شیوع بیماری بین 40 تا 70 سالگی است و با افزایش سن، شیوع آن بیشتر می‌شود. در اغلب مطالعات، این بیماری در سن 50 سالگی
تشخیص داده می‌شود. بسیاری
از بیماران مبتلا به پیرونی شکایت خاص بالینی ندارند ولی گاهی بیمار به علت نعوظ دردناک، انحنای آلت تناسلی و نعوظ ضعیف
در قسمت جلوتر از محل
ایجاد ضایعه به پزشک مراجعه می‌کند.
ممکن
است انحنا و یا درد ایجاد
شده موقع نعوظ به‌قدری شدید باشد که مانع ایجاد رابطه زناشویی رضایت‌بخش شود. در برخی موارد، بیمار یک توده نرم در
بدنه آلت خود احساس می‌کند.
در بیماری پیرونی، در زمانی که آلت در وضعیت نعوظ قرار ندارد، بیمار هیچ‌گونه دردی را ذکر نمی‌کند. بیماران عمدتا
نگران این
هستند
که مبادا این ضایعه عارضه بدخیمی در آلت باشد. لازم است به بیمار اطمینان داد که این توده هیچ‌گونه
بدخیمی یا زمینه سرطانی شدن را در پی ندارد و به عبارتی جزو ضایعات خوش‌خیم به حساب
می‌آید.
بیماری پیرونی چه علایمی دارد؟
در معاینه، معمولا یک پلاک پوستی
سفت و فیبروتیک با حدود مشخص در بدنه آلت لمس می‌شود که اندازه آن متغیر است. این پلاک عامل اصلی ایجاد درد و انحراف آلت به طرف محل پلاک
است. پلاک معمولا در قسمت پشتی آلت در خط وسط قرار دارد. در برخی بیماران ممکن است چند پلاک ایجاد شده باشد و
بیمار توده‌های سفت متعددی
را احساس کند. در موارد شدید به علت رسوب مواد کلسیمی، پلاک به شدت سفت می‌شود و در تصویر رادیولوژی نیز می‌توان
آن را مشاهده کرد.
علت بروز بیماری پیرونی چیست؟
اگر چه علت بیماری پیرونی هنوز
نامشخص است اما از نظر بافتی ضایعه خطرناکی محسوب نمی‌شود و تغییرات ایجاد شده عمدتا مشابه یک ضایعه التهابی
شدید است. عواملی مانند
ضربه، عفونت، تصلب شرایین، عوامل ژنتیکی، مصرف سیگار، بیماری دیابت، بالا بودن چربی خون و افزایش فشار خون، سابقه جراحی
آلت، مصرف دارو، سابقه فامیلی
بیماری پیرونی به عنوان زمینه‌های ایجادکننده و یا تشدیدکننده بیماری مطرح
هستند.
مشخص
شده است افرادی که بیماری پیرونی دارند در مقایسه با مردان متاهل هم‌سن خود، تعداد نزدیکی
بیشتری
داشته‌اند
یا از نزدیکی‌های خشنی برخوردار بوده‌اند که احتمال ضربه به آلت در آنها بیشتر بوده است. به
عبارتی، می‌توان گفت بیماری پیرونی یک بیماری بافتی مرتبط با سن است که در بیماران با تمایلات جنسی زیاد، اتفاق می‌افتد. ناتوانی جنسی ممکن
است همراه بیماری در مردان مبتلا دیده شود که عمدتا منشأ این ناتوانی جنسی روحی روانی است و هنوز رابطه آن به‌طور مستقیم با بیماری پیرونی تایید
نشده است. بسیاری از بیماران به علت اثر روانی بیماری، دچار اختلال در نعوظ می‌شوند. در مطالعات مختلف،
همراهی
بیماری
پیرونی با ناتوانی جنسی در 75 تا 100 درصد موارد
گزارش شده است.
چه باید کرد؟
درمان دارویی قطعی برای بیماری
پیرونی وجود ندارد. این بیماری در 50 درصد موارد، پس از یک تا یک‌سال‌‌‌‌‌‌‌ونیم خودبه‌خود بهبود می‌یابد. در ابتدای بیماری، تحت نظر گرفتن بیمار و
حمایت‌های عاطفی از بیمار توصیه می‌شود. پزشکان از داروهایی نظیر ویتامینE و یا قرص‌های
پاراآمینوبنزوییک اسید و گاهی تزریق کورتون به داخل ضایعه نیز استفاده می‌کنند که موفقیت کمی
در درمان بیماری داشته
است. اخیرا نیز از دستگاه واکیوم برای برطرف کردن انحنای آلت استفاده می‌شود. واکیوم وسیله‌ای است که جهت درمان
اختلالات
نعوظ
مورد استفاده قرار می‌گیرد و استفاده درمانی از آنها برای مردان مبتلا به ناتوانی جنسی بی‌خطر
است. به‌ندرت بیماران به روش‌های جراحی و برداشتن پلاک نیاز پیدا می‌کنند. بررسی‌های رادیولوژیک یا
آزمایشگاهی در
این
بیماران توصیه نمی‌شود و تاثیری در روند تشخیص و یا درمان بیماری ندارد.
به‌طور
خلاصه می‌توان گفت بیماری پیرونی بیماری خوش‌خیمی است و در بسیاری از مردان نیاز به درمان ندارد و لازم است به بیمار اطمینان داده شود که برجستگی و
سفتی که در روی آلت خود احساس می‌کند یک تومور بدخیم نیست و نمی‌تواند موجب ناتوانی جنسی در وی شود. ولی در
برخی از افراد درمان دارویی
لازم است و تنها در گروه کوچکی شدت انحنای آلت به حدی می‌رسد که مانع نزدیکی می‌شود. در برخی موارد بیماری پیرونی را
همراه با برخی بیماری‌ها
گزارش کرده‌اند.
چند راه
ساده و عملی:
هنگام دخول
و قبل از آن:
قوس دادن به کمر(می
توانید از بالش استفاده کنید
خم کردن سر به عقب
منقبض کردن عضلات ران و زیر شکم
تمرکز روی حواستان
خیالبافی جنسی
منقبض ومنبسط کردن
ماهیچه های
کف
لگن برای ایجادحالتی مثل ارگاسم یعنی درواقع ارگاسم رابه طور مصنوعی ایجاد می کنید تا اینکه واقعی
آن هم به تعاقب آن اتفاق بیفتد.
باید هر مورد را تمرین کنید و ببینید
کدام برایتان بیشتر اثر بخش است.
